رپورتاژ آگهی به هر نوع محتوایی گفته می شود که برای پول منتشر می شود. اما نحوه نگارش، طراحی و اجرا آن را شبیه اخبار مجلات، گزارش ها، مقاله ها و مطالب دیگر می کند.ریپورتاژ آگهی ها را می توان در هر قالبی اجرا کرد. از فرم چاپی تا توزیع محتوای سمعی و بصری.در یک طبقه بندی کلی می توان گزارش ها را به دو دسته تجاری و سیاسی تقسیم کرد. در گزارشهای تجاری، هدف یافتن مصرفکنندگان و مشتریان جدید است و در گزارشهای سیاسی، هدف تغییر یا تغییر نظرات سیاسی مخاطبان در مورد یک موضوع، شخص یا حزب است.رپرتاژ آگهی (به فرانسوی: Publireportage) یعنی، مخاطبان رسانهای تصور کنند که یک گزارش بیطرف به آنها ارائه میشود، در حالی که آنچه آنها میبینند، میشنوند و میخوانند، در واقع یک آگهی و تلاشی سازمان یافته برای تقویت جنبههای ذهنی یک محصول یا خدمت در ذهن آنها است. اصطلاح رپرتاژ آگهی برای اولین بار در سال ۱۹۴۵ به ادبیات انتقادی رسانهها اضافه شد. به دلیل اعتماد مخاطبان به رسانهها، رپرتاژ آگهیها بسیار مؤثر است و به همین دلیل در کشورهای پیشرفته قوانین بسیار سختی علیه رپرتاژ آگهیها تصویب شده و میشود. دیوان بینالمللی تجارت، در قانون آگهیهای خود که در سال ۱۹۹۷ به تصویب رسانده، خواهان مشخص کردن تبلیغات میشود تا مخاطبان قادر به تشخیص آن شوند.تاریخچه رپرتاژ آگهیگزارش تبلیغاتی یکی از قدیمی ترین شکل های تبلیغات و بازاریابی است (که در حال حاضر به عنوان بازاریابی دیجیتال یا دیجیتال مارکتینگ می باشد) که قدمت آن حداقل به صد سال می رسد. بر اساس دیکشنری وبستر، معادل انگلیسی گزارش تبلیغاتی، advertorial، برای اولین بار در سال 1917 استفاده شد.اما حتی قبل از آن، سیاستمداران و صنعت گران به روزنامه ها و مجلات پول می, ...ادامه مطلب